Bangladesh (officiele naam: Gana Prajatantri Bangladesh, Peoples Republic of Bangladesh) is één van de dichtsbevolkte landen van de wereld. Omringt door India aan het westen en noorden, Myanmar (Birma) aan het oosten en de Baai van Bengalen in het zuiden. Door de eeuwen heen heeft Bangladesh te maken gehad met natuurrampen zoals extreme droogte als ook overstromingen. Met name tijdens de Monsoon in combinatie met de lage ligging van het land. De Bengaalse vlag is groen met een rode cirkel in het midden. Groen staat voor glooiing, vruchtbare land, vitaliteit en jeugd. Rood voor al het bloedvergieten tijdens de onafhankelijkheids oorlog.
Bevolking: 166.585.000 (2019). In 2030 wordt het aantal geschat op 183.691.000.
Totale oppervlakte: 147.570 vierkante meter (2018), waarvan 36,6% van de bevolking in de Steden wonen en 63,4 op het platteland. De hoofdstad van Bangladesh is Dhaka met 19 miljoen inwoners.
Levensverwachting: mannen; 71,1jaar vrouwen; 74,4 jaar (2018).
De officiele religie is de Islam. Ongeveer 90% van de bevolking beleiden dit geloof.
Geletterd v.a. 15 jaar en ouder: mannen;75,6% vrouwen; 69,9% (2016).
Taal: Bengali (officieel), Chittagonian,Sylheti Santali,Chakma, Tripuri, Khasi,Mundari[1].Nationaliteit: Bangladeshi
Valuta: Bengaalse Taka(Tk).
Tot 1947 behoorde Bangladesh( Oost- Bengalen) samen met West Bengalen tot de Brits-Indiaase provincie Bengalen. Na de tweede wereldoorlog kwam er een eind aan de kolonisatie van India nadat de Britten besloten het land terug te geven aan India. Binnenlandse onenigheid ontstond door gevolg van verschillende godsdiensten. Punjab, Bihar en Oost Bengalen waren grotendeels Islamitisch in tegenstelling tot de rest van India dat Hindoeistisch was. In 1947 werd Oost-Bengalen één van de vijf provincies van Pakistan, dat door India 1.800 km gescheiden werd van de andere vier provincies. Door religie gerelateerde gewelddadigheden gedurende die periode hadden 1 miljoen mensen het leven verloren. 16 miljoen verlieten het verdeelde Bengalen, moslims naar het Oosten en hindoes naar het westen. In 1955 werd de naam oost-Bengalen veranderd naar Oost- Pakistan. De regering van Pakistan was gevestigd in Karachi. Urdu werd in Pakistan gesproken en werd nu ook de officiele taal,dit voor de Bengalen compleet vreemd was. De economie werd bepaald door 22 families in west-Pakistan. De Belasting opbrengsten van oost-Pakistan werd in west-Pakistan geinvesteerd,dat resulteerde dat west Pakistan steeds rijker en oost Pakistan steeds armer werd en werd oost-Pakistan als cultureel minderwaardig beschouwt .Hierdoor groeide het gevoel van Nationalisme in oost-Pakistan.Oost-Pakistan vond dat het tijd was om zelfstandig verder te gaan. 26 Maart 1971 werd Bangladesh opgericht, en behoefte naar hun oorspronkelijke taal groeidde, door een bloedige onafhankelijkheids oorlog ontstond het Bangladesh zoals we dat nu kennen.
Onafhankelijkheids oorlog
1971, tijdens nationale verkiezingen won de Awami Liga, een Nationale Partij. Dit tot grote Ergenis van de zittende President die de uitslag niet accepteerde. Er braken rellen en stakingen uit in oost-Pakistan. De onafhankelijkheid van oost-Pakistan werd uitgeroepen, Pakistan stuurde het leger om de opstand onder controle te krijgen. Dit leide tot één van de kortste en bloedigste oorlogen van die tijd. Pakistan bezette alle grote steden en gebruikte napalm tegen dorpelingen, slachten opstandelingen af en verkrachtten vrouwen en meisjes in wat uitmondde in een grote genocide. Er onstonden gevechten bij de grenzen met India waarbij India de in India getrainde Bbengaalse guerillas de grens over stuurde . Pakistan viel daarop het Indiaase leger aan met luchtaanvallen wat India rechtvaarde om zich te verdedigen. Dit leide tot oorlog met Pakistan.
Pakistan werd nu aan 3 kanten aangevallen, in het westen door het Indiaase leger, in het noorden en oosten door de Bengaalse Guerillas, en door de opstandige bevolking van oost-Pakistan in het gebied zelf. Dec 1971 waren de steden weer heroverwonnen met behulp van India en eindigde de oorlog. In 9 maanden tijd vielen er 1,25 miljoen doden en bijna 10 miljoen mensen waren ontheemd. Sheik Mujib, een van de oprichters van de Awami Liga werd Premier van Bangladesh in Januari 1972. In 1975 Behaalde Awami Liga weer de meerderheid, maar tijdens een periode van crisis , terwijl het Land nog aan het herstellen was van een bloedige oorlog brak er een hongersnood uit door natuurrampen in 1973-1974. Dit leidde tot vertrek van vele dorpelingen naar de grote steden op zoek naar werk en voedsel. Epidemieen braken uit, er was een explosieve toename in bevolkings groei wat weer tot armoede en corruptie leidde. Awami Liga schakelde alle oppositie uit 15 Augustus 1975 onstond er een staatsgreep door een aantal officieren. Mujibur werd vermoord,het Parlement werd onbonden en de noodtoestand werd uitgeroepen. Meerdere coups volgde hierop. 1977 was er een coup onder leiding van Generaal Zia Ur Rahman. Hij liet een nieuwe grondwet uitschrijven en in 1981 werd Zia Ur Rahman bij een mislukte staatsgreep gedood. Zijn opvolger Zatar begon een democratiserings proces maar werd zelf in 1983 afgezet.
