1971, tijdens nationale verkiezingen won de Awami Liga, een Nationale Partij. Dit tot grote Ergenis van de zittende President die de uitslag niet accepteerde. Er braken rellen en stakingen uit in oost-Pakistan. De onafhankelijkheid van oost-Pakistan werd uitgeroepen, Pakistan stuurde het leger om de opstand onder controle te krijgen. Dit leide tot één van de kortste en bloedigste oorlogen van die tijd.
Pakistan bezette alle grote steden en gebruikte napalm tegen dorpelingen, slachten opstandelingen af en verkrachtten vrouwen en meisjes in wat uitmondde in een grote genocide. Er onstonden gevechten bij de grenzen met India waarbij India de in India getrainde Bbengaalse guerillas de grens over stuurde . Pakistan viel daarop het Indiaase leger aan met luchtaanvallen wat India rechtvaarde om zich te verdedigen. Dit leide tot oorlog met Pakistan.
Pakistan werd nu aan 3 kanten aangevallen, in het westen door het Indiaase leger, in het noorden en oosten door de Bengaalse Guerillas, en door de opstandige bevolking van oost-Pakistan in het gebied zelf. Dec 1971 waren de steden weer heroverwonnen met behulp van India en eindigde de oorlog.
In 9 maanden tijd vielen er 1,25 miljoen doden en bijna 10 miljoen mensen waren ontheemd. Sheik Mujib, een van de oprichters van de Awami Liga werd Premier van Bangladesh in Januari 1972. In 1975 Behaalde Awami Liga weer de meerderheid.
Tijdens een periode van crisis , terwijl het Land nog aan het herstellen was van een bloedige oorlog brak er een hongersnood uit door natuurrampen in 1973-1974. Dit leidde tot vertrek van vele dorpelingen naar de grote steden op zoek naar werk en voedsel. Epidemieen braken uit, er was een explosieve toename in bevolkings groei wat weer tot armoede en corruptie leidde.
Awami Liga schakelde alle oppositie uit 15 Augustus 1975 onstond er een staatsgreep door een aantal officieren. Mujibur werd vermoord,het Parlement werd onbonden en de noodtoestand werd uitgeroepen. Meerdere coups volgde hierop. 1977 was er een coup onder leiding van Generaal Zia Ur Rahman. Hij liet een nieuwe grondwet uitschrijven en in 1981 werd Zia Ur Rahman bij een mislukte staatsgreep gedood. Zijn opvolger Zatar begon een democratiserings proces maar werd zelf in 1983 afgezet.
